İNADINA AŞK 35.BÖLÜM "SEVERKEN GİTME MESELESİ"

Toprak:Lan oğlum Kenan Aras kim?

Yalının gözünden bir damla yaş süzülür:

Yalın:Babam.

Defne:Ne!

Yalın:Babam işte.

Yalın çok şaşırmış ama sakin bi tavırdadır.

Babaanne:Ula bu uşağun derdi hiç bitmez, rivrivi hiç bitmez. Uyy ELEYRUM.

Defne:Babaanne!

Babaanne:Yanlışmı dedum Toprağum?

Yalın hariç herkes:Babaanne bi sus dağa!

Süreyya Bey:Heeeeyt! Yeter! Araslar eve! Toprak evladım senle sonra konuşucaz.

Toprak hiçbişey söylemeden sinirli sinirli bakmaya devam eder. Defne yine söylenmeye başlar:

Defne:Allahım! Şu iki kuluna (işaret parmağıyla yalını gösterir) mutluluk yüzü göstersen Nolur? Hayır biz aşkımızdan dolayı birbirimize karşı koyamayıp evlenen bi çiftiz. Ne günahımız varda bunları yaşıyoruz he... (söylenmeye devam eder)

Nehir&Polat:Yarabbi Şükür DEFNE!!!

Defne:Ay tamam canım ne var sinirimizi atalım dedik yani.

Polat:Sıpası sinirini atda,bizden uzak bi yerde hani beyin sağlığımız açısından.

Ezgi:Ya benim kafam karıştı.(denize fısıldayarak)

Deniz:Valla ben bitek amcamın geldiğini anlayabildim.

Ezgi:Ben sen söyleyince anlayabildim.

Deniz kendine gelir.

Deniz:Neyse.

Yalın yerinden kalkar.

Yalın:Siz endişelenmeyin. Ben hallederim.

Defne:Yalınn.

Toprak:Olmaz!

Yalın:Abi! En azından bu gece.

Toprak (sinirle):Tamam lan tamam.

Yalın:Tamam hadi gidelim.

Süreyya Bey:Toprak!

Toprak (şaşırarak) :Buyur?

Süreyya Bey:Madem bu ikisi evliler o zaman defne bizde kalacak!

 Toprak:Lan!Lan ben kardeşim tehlikedeyken onu sizinlemi yollicam! Kendinize gelin!

Süreyya Bey:Bunu şimdi konuşmayalım!

Toprak:Defne!

Defne:Görüşürüz abi.

Toprak sinirle bakıyordur.

Araslar ve Defne yola çıkarlar.

–----------

Yeşim ağlıyodur.Çınar gidip ona sarılır.

Çınar:Ağlama karakız ağlama hepsi geçicek

Yeşim(ağlayarak):Yha Çınar biz niye mutlu olamıyoruz yaaa?

Çınar:Bilmiyorum be karakız bilmiyorum...

------------

Araslar eve gelmiştir;

Yalın:Dedem biz odaya çıkıyoruz.

Süreyya Bey:Tamam.

Yalınla Defne odaya çıkarlar.

Nehir:Valla ne diyim bu kadar ekşın beni aşar iyi geceler millet .

Deniz:İyi geceler mikrop.

---------

Yalın:Hadi uyu

Defne Yalının yanına gidip elini tutar sonrada onu çeker. İkisi beraber yatakta sırtüstü yatarlar.

Defne:Artık sen olmadan uyumak yok.

Yalın:Sanki uyuyabilcemde.

Defne:Ama ben uyicam ve senin kollarında uyumak istiyorum.

Yalın:Bende.

Defne:O zaman bu gece herşeyi unutuyoruz.

Yalın:Unutuyoruz.

Sarılıp uyurlar.

----------

Nehir odaya girer ve;

Nehir:Allahuekberbismillah.

Karşısında Polat vardır. Nehir hemen kapıyı kitler.

Nehir:Lazkopat senin burda ne işin var!

Polat:Valla mavi gafa ben öyle herkes tehlikedeyken yatağa yatıp uyuyamam beni basar. E bende dedumki git o adamı bul ağzını burnunu... Neyse işte. Ama ben bu işi tek başıma o kadar kolay çözemem...

Nehir:Yani?

Polat:Yanisi mavi gafa hadi kalk benimle geleyisun.

Nehir:Oldu.Manyağa bak ya. Abim nolcak dedem nolcak?

 ---------
Denizin telefonu çalar. Arayan Aslıdır.

   TELEFON KONUŞMASI
Deniz:Efendim Aslı.
Aslı:Ya Deniz ben iş için yurtdışındaydımya onun için ev çöplüğe dönmüş. Nehiri yollasana yardım etsin bana.
Deniz:Aslı valla anladım Nehir evine iyi bakmamış ama senin ondan yardım istemen biraz garip değilmi?
Aslı:Aman sen onu yollada olmadı iki gıybet yaparız.
Deniz:E iyi tamam.

---------
Deniz Nehirin kapısını tıklatır;

Deniz:Nehiiir niye kitledin kapıyı kızım manyakmısın?

Nehir:Açıyorum abicim. (burdan sonrasını fısıldayarak) çabuk çabuk gir şuraya.

Nehir Polatı giysi dolabına sokar ve kapıyı açar;

Nehir:Noldu abicim?

Deniz:Aslı seni çağrıyo Nehir. Evini temizleticekmiş. (Deniz bunu gülerek söyler) Tamda adamını bulmuş valla.

Nehir durumu çakmıştır;

 Nehir:Heee. Aaaa ama abicik her şeyin bir bşlangıcı vardır diilmi yani. Ben bu şeylere bi yerden başlamalıyım.

Deniz:E iyi bakalım. Görücez.

Nehir:Hıhı görücez tabi. Ben giyinip gidiyorum hemen.

Deniz:Peki.

Deniz gider. Nehir dolabın kapağını açtığında Polat sırıtıyodur;

Nehir:Ya Allahım adam plan bile yapmış.

Polatın boynuna atlar sarılır.

Polat:Hadi aşşağda bekleyirum.

Balkondan çıkar.

---------
Yalın ve Defne uyumaya karar vermiştir ama ikiside uyuyamamıştır zaten olaylardan sonra uyumaları mümkün değildir.

Yalın:Uyuyamadın dimi?

Defne:Cık.

Yalın:Hani unutuyoduk?

Defne cevap vermez olduğu yerde doğrulur. Yalının elini tutar;

Defne:Senin endişen benide endişelendiriyor.

Yalında doğrulur.

 Defneyi alnından öper.

Yalın:Sen endişelenme ben bi yolunu bulup o sözde amcam olacak herifi geberticem!

Defne:Yalın, sakın bi delilik yapma nolur.

Yalın:Merak etme, ben halledicem.

Sarılıp uyurlar.

---------
Çınar uyumuştur Yeşim hemen olduğu yerden kalkar Leyla ve Habibenin yanına gider;

Yeşim:Ay bi uyumadı laz öküzü.

Leyla:Bunlar daha başlangıç canım.Neyse hadi geçin içeri.

-------------

Defne gece kalkar ve su içmeye gider. O sırada Yalın uyanır ve;

Yalın:Defne Nerdesin?

Kalkıp evi aramaya çıkar. Tam defneyi gördüğü an arkasındaki açık camdan bi adam görür ama yüzü belli olmuyodur Yalın "Bu kim" diyene kadar kadar adam olağanüstü bi hızla tetiği çekip kurşunu Defnenin bacağına vurur;

Defne:Aaaaaaaah!

Yalın:Defneee!
 
          BÖLÜM SONU

          BAŞAK ÇELİK